Problemy stomatologiczne mogą mieć różny charakter i zakres oddziaływania. Nie zawsze są związane z brakiem higieny w jamie ustnej, czasem mają podłoże genetyczne i są od nas niezależne. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w przypadku hiperdoncji, która objawia się zbyt dużą liczbą zębów w szczęce lub żuchwie. O zjawisku hiperdoncji można mówić wówczas, gdy liczba zębów w jamie ustnej u osoby dorosłej przekracza 32. Etymologicznie nazwa tej wady zgryzu wywodzi się z języka greckiego – νπερ(zbyt dużo) i οδοντ (ząb). Przyjrzyjmy się zatem bliżej temu zagadnieniu.
Spis treści
Czym jest hiperdoncja?
Hiperdoncja to rodzaj wady zgryzu, który polega na występowaniu zębów nadliczbowych lub dodatkowych w jamie ustnej. Warto zaznaczyć różnicę między nimi: zęby nadliczbowe są często niewyrżnięte i zbudowane w nieprawidłowy sposób, zęby dodatkowe natomiast są rozwinięte poprawnie. Często wada ta ma bezpośredni związek z problemami w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego.
Wyróżniamy dwa rodzaje hiperdoncji: prawdziwą, kiedy pojawiają się nadliczbowe lub dodatkowe zęby stałe oraz rzekomą, spowodowaną przetrwaniem zęba mlecznego, pomimo pojawienia się stałego zamiennika. Jest to stosunkowo rzadka przypadłość, która dotyka 2% całej populacji i częściej jest diagnozowana u mężczyzn. Nadprogramowe zęby mogą nie różnić się od pozostałych lub też mogą rozwijać się w sposób nieprawidłowy.
Hiperdoncja prawdziwa (rzeczywista) najczęściej obejmuje siekacze, które ściśle sąsiadują ze sobą. Jeżeli ich budowa jest prawidłowa , nie powodują dyskomfortu w jamie ustnej Pacjenta i nie przeszkadzają w jego codziennym funkcjonowaniu. W takiej sytuacji nie ma konieczności ich usuwania. Zdarza się jednak sytuacja, gdy nadliczbowy ząb (pośrodkowy) wyrasta między przednimi zębami szczęki lub żuchwy. Takie zjawisko określany mianem mesiodensu.
Dodatkowe zęby mogą być również umiejscowione w okolicach trzonowców, ale nie posiadają ich standardowej budowy. Mowa tutaj o zębach przytrzonowych, które wyrastają wtedy od strony języka oraz policzków. Znacznie rzadziej występują przypadki zębów zatrzonowych, które wyrosły za trzecim zębem trzonowym lub po jego stronie językowej.
Przyczyny hiperdoncji
Hiperdoncja najczęściej ma podłoże genetyczne. Do jej powstania bezpośrednio przyczyniają się następujące choroby: zespół Downa, zespół Gardnera, Crouzona, zespół Leopard i inne. Czasami nadmiar zębów w jest związany z nieprawidłowościami anatomicznymi w okolicach szczęki i żuchwy, do których należy rozszczepienie podniebienia lub wargi. Rzadziej natomiast źródeł hiperdoncji możemy upatrywać w tzw. trzecim ząbkowaniu, czyli wyrznięciu się zębów wcześniej zatrzymanych po usunięciu zębów stałych.
Zapisz się na konsultację
Poznaj atuty:
- Koszt konsultacji od 100 zł
- Lekarz zweryfikuje stan Twojego uzębienia
- Poznasz plan i koszty leczenia
Po wysłaniu formularza nasza recepcjonistka niezwłocznie skontaktuje się z Tobą w celu ustalenia terminu wizyty.- Koszt konsultacji od 100 zł
Czy powinno się leczyć hiperdoncję?
W przypadku zębów mlecznych hiperdoncja nie ma aż tak dużego znaczenia, ponieważ mają one tymczasowy charakter i wcześniej czy później a na ich miejsce pojawią się zęby stałe. Jednak rodzice w takiej sytuacji powinni skorzystać z konsultacji u stomatologa dziecięcego, który dokona przeglądu jamy ustnej malucha i w razie potrzeby zleci dodatkowe badania czy odpowiednią formę leczenia. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w przypadku uzębienia stałego, ponieważ zęby nadliczbowe mogą powodować różne dysfunkcje i schorzenia w jamie ustnej. W przypadku zęba pośrodkowego, który wyrzyna się podniebiennie często może zaobserwować: stłoczenie zębów, przemieszczenie, opóźnienie bądź zatrzymanie wyrzynania zębów stałych , diastemę (przerwa między zębami), przerost wędzidełka wargi górnej, resorpcja korzeni zębów, powstawanie torbieli szczęk, zaburzenie kolejności wyrzynania i problemy w trakcie ortodontycznego zamykania szpar, przemieszczenie się zębów, diastema (przerwa między jedynkami) albo opóźnione wyrzynanie zębów stałych. Ponadto u osób z hipodoncją zaobserwowano także większe ryzyko powstawania chorób przyzębia. Leczenie hiperdoncji polega na usunięciu nadliczbowych lub dodatkowych zębów oraz ewentualnej korekcje wad zgryzu. W zależności od stopnia nasilenia problemu ekstrakcję wykonuje się w ramach stomatologii zachowawczej lub chirurgii.
Warto pamiętać, że nadmiar zębów w jamie ustnej wpływa na ułożenie żuchwy i często przyczynia się do powstawania wad zgryzu. Dlatego w wielu przypadkach niezbędne może okazać się leczenie ortodontyczne, które poprzedzone jest usunięciem zębów. Jeśli zatem zmagasz się z problemem hiperdoncji, koniecznie zgłoś się do stomatologa, zanim nadliczbowe zęby spowodują konieczność bardziej skomplikowanego leczenia.
Umów się na wizytę!
Cierpisz z powodu nadliczbowego zęba, który utrudnia Ci codzienną, prawidłową higienę w jamie ustnej? A może zauważyłeś większe problemy związane z wadą zgryzu, której przyczyną może być stłoczenie zębów? Zapraszamy na wizytę do kliniki Orto-Live! Nasi stomatolodzy w oparciu o wieloletnie doświadczenie i wysoki poziom empatii, pomogą Ci komfortowo i skutecznie przejść przez cały proces leczenia, tak aby zdrowy i piękny uśmiech na zawsze zagościł na Twojej twarzy. Możesz się z nami skontaktować, dzwoniąc pod numer 602 660 944 lub wypełniając formularz.
